Voor we onze takenlijst verder afwerken, is er een belangrijk element dat we niet mogen vergeten: de stormverankering. Het tuinhuis staat nu nog maar voorlopig op de betonplaat, maar met enkele voorgeboorde gaten in het beton en voldoende slagpluggen te voorzien, veranker je deze berging stevig vast. Terug naar buiten. Het weer ziet er alvast dreigend uit. Het hemelwater kan nu nog niet worden verzameld, dus we plaatsen nog snel de dakgoten die we aansluiten op een regenton. Met de eindstukken er voorlopig op gezet, meten we de nodige totale lengte op. Het overtollige gedeelte kan je simpel verwijderen met een ijzerzaag. Het eindstuk is snel vast te zetten met wat montagekit. Daarna klik je de dakgootbeugels voorlopig op de dakgoot. Je gebruikt ze om de dakgoot te positioneren. De dakgoot moet voldoende aflopen naar het aftappunt, dus geef het voldoende speling. Fixeer de beugels met elk zijn schroef, zodat de dakgoot blijft hangen. Langs de andere kant van de tuinberging herhalen we hetzelfde. Om de hoek te kunnen passeren, zijn twee bochten van 45 graden nodig. Eens de dakgoot verlengd is met een afvoerbuis naar de regenton, kan je inschatten hoeveel je de afvoerbuis mag inkorten. Dat gaat snel met een afkortzaag. De buis zet je vast met enkele klemmen, maar daarvoor moet je enkele schroeven vast zetten. Hou opnieuw rekening met voldoende verval voor het afwateren. De regenton stond nu maar voorlopig op z’n plaats, nu best eerst kijken voor een stevige ondergrond. Een grote betontegel is voldoende. Die moet nu wel mooi waterpas staan, zodat de ton later niet kan kantelen. De afvoerbuis loopt niet rechtstreeks in de ton. Eerst komt er een overloop die mogelijks overtollig water bij het niet tijdig legen van de ton, terug laat afvloeien in de bodem. Eerst dus een beetje maatwerk uitvoeren voor de afvoer. Er is een opvang, dat het water trechter naar de ton. De hoogte om dit stukje overloop te kunnen monteren, moeten we eerst bepalen. Een meegeleverde sticker laat ons toe om het hoogste niveau van het water in de ton buiten even over te zetten. Zo zien we beter waar we kunnen aansluiten. Dat niveau zet je over op de regenbuis. Waar de tape is overgezet, kan je de buis nu afkorten met een ijzerzaag. Bevestig alle onderdelen in juiste volgorde. Schroef de beugels ondertussen definitief vast. De afdekkap van de overloop moet nog op maat gemaakt worden. Er zijn al voorgemaakte inkepingen, kies diegene uit die past met de diameter van de regenbuis. Met een cutter werk je alles netjes uit. Plaats de overloop terug. De aansluiting aan de regenton is voorzien met een haakse tap en een moer en bijhorende afdichtingsring. Eerst de opening vrijmaken. Hier gaan we te werk met een speedboor of vlinderboor. Om het gat volledig passend te maken en de plastic bramen weg te werken, kan je nog wat bijvijlen. Installeer de aansluiting. Om het water af te tappen, moet er nog een kraantje op gezet worden. Ook daar is een aftappunt voor voorzien, maar die moeten we nog uithalen. Voor ons gemak, zetten we de ton wat hoger. Dezelfde speedboor is ons opnieuw van nut. Wees voorzichtig om de binnendraad hier niet onbedoeld te beschadigen. Plaats de afdichtingsring, en monteer de kraan door ze in de opening te schroeven. Forceer niet, en laat de kraan mooi haaks aansluiten, opdat hij niet scheef gemonteerd wordt. Om niet constant het deksel te moeten openen om het waterniveau te moeten controleren, kan je onderaan een opening vrij maken om er een soort van waterpasdarm op aan te sluiten. Het water in de buis zal als communicerende vaten werken en langs de buitenkant van de ton tonen hoeveel de ton gevuld zit met water. Zet alles terug op zijn plaats en monteer stevig vast. En na een snelle controle, zie je dat de overloop zijn dienst doet om het water af te voeren naar de ton. Nog één belangrijk detail. De ton kan je rechtstreeks schroeven tegen de wand van het tuinhuisje. Zo kan hij niet meer kantelen. Er zijn voorziene holtes voorzien om door te boren. Dat is hoger dan het niveau van het water in de ton later, zodat je geen lekken krijgt uiteraard. De wand van het tuinhuis is wat te dun, dus door een extra verstevigingslat erbij te monteren, maak je er een stevigere constructie van. Sluitringen zijn wel een must, om te verhinderen dat je de schroefkoppen door het plastic van de ton duwt. Het deksel kan er terug op, de regenton is aangesloten. Nog vlug de dakgoot monteren aan de kant van de houtopberger, en eveneens laten aftakken naar de regenton, dan zijn we volledig klaar voor de eerstkomende regenbui. We kunnen al gaan nadenken over de inrichting van de tuinberging. Het eerste waar je letterlijk en figuur over kan vallen, is het tuingereedschap op steel, zoals een spade, borstel enzovoort. Het handigst is als je ze aan de wand kan monteren en steeds uit de weg hebt, maar meteen ook bij de hand. Andere houders in U-vorm zijn ook steeds welkom, je hangt er niet alleen gereedschap aan op, maar door de afgeronde beugels kan je er ook een tuinslang of elektrische kabels aan ophangen. De afgerond beugel zorgt ervoor dat de behuizing alvast geen knik krijgt. Zorg wel dat je de beugels met geschikte schroeven kan verankeren, en eventueel een nodige extra lat voorziet om in de dunne wand te kunnen schroeven. Er is bewust voor gekozen om geen elektriciteit aan te sluiten in dit berghok. Het gaat hier louter om materiaal dat we overdag gaan gebruik om in de moestuin te werken, hou er wel rekening mee wat jouw uiteindelijke voorkeur heeft. Om toch enigszins een noodverlichting te hebben, installeren we hier nog een buitenlampje dat werkt op zonne-energie. Het is een kwestie van de montagegaten goed te positioneren, en daarna zet je twee schroeven vast die je een beetje laat uitsteken, zo kan je de lamp eraan ophangen. Er is nog wat resthout over. Zonde om dat niet te gebruiken. Een klein stapelrek zal wonderen doen om klein materiaal erin te kunnen opbergen. Dat hoeft niet al te complex in elkaar zitten. Reken wel op voorhand uit wat mogelijk is met de resterende stukken hout. Naast vier stevige poten, maken we enkele vierkanten die dienst zullen doen als liggend schap. Met het overschot van de OSB, schroef je alles aan elkaar. Zorg dat de hoeken mooi haaks uitkomen, anders gaat je stapelrek schots en scheef staan. Maak een aantal schappen op maat. De poten mogen geschroefd worden tegen elk schap. Lijn de schappen uit, zodat de ruimtes netjes verdeeld zijn. Herhaal langs elke balk. Dan is het nog een kwestie van elke bakjes te plaatsen die je met spullen kan vullen. Zo bespaar je jezelf alweer heel wat rondslingerend materiaal, en is de ruimte nuttiger ingevuld. De slimme kijker heeft al gezien dat het hout van dit tuinhuisje geïmpregneerd is. Dat verduurzaamt het hout tegen insecten en de weersinvloeden, maar om het nog een extra langere levensduurte te geven, gaan we het beitsen. Dat hoeft niet kleurloos te zijn, dat kan best ook in een kleur, of in enkele contrasterende kleuren. Een salie groen, met een zacht pastel geel, lijkt ons een leuke combinatie. De beits wordt alvast ter plekke klaar gemaakt voor ons. De deuren mogen er dus even af, dat schildert makkelijker. Omwille van het geïmpregneerde hout, is een beits geschikt omdat die het hout kan laten ‘ademen’, en dus sneller kan opdrogen. De ramen hoef je niet af te tapen, er hangt nog een doorzichtige beschermfolie aan die je nadien kan verwijderen. De deuren krijgen het pastel geel kleurtje. Het leuke aan beitsen is dat je de onderliggende structuur van het hout nog zichtbaar laat. Afhankelijk van hoeveel lagen je uiteindelijk schildert, zal je die meer of minder zichtbaar laten. De wanden krijgen het salie groen mee. Om overal vlot bij te kunnen, demonteer je even de dakgoten. Die heb je nadien toch weer snel gemonteerd nu alles op maat is geïnstalleerd. Op die manier kan je snel de oppervlaktes behandelen. Zodra de beits handdroog aanvoelt, kan je de dakgoten opnieuw monteren. En daarmee is alles klaar. Tuinhuis en houtopberger zijn klaar voor gebruik, we gaan er jaren plezier aan hebben!