Annabelle (Nl en FR opgenomen) Voor een plafond stellen we niet veel eisen. Het moet gewoon wit zijn en het moet strak ogen. Maar da’s hier niet echt het geval… Dus gaan we het een klein beetje verlagen, en het voordeel daarvan is dat we daarboven dan isolatie kunnen aanbrengen. We bouwen het plafond op uit gipskarton. En dat heeft een voordeel: we kunnen er dan ook inbouwspotjes in plaatsen. Dat gaan we nu doen. Kijk je mee? Voor deze klus hebben we geïnvesteerd in een platenlift. Zo’n hulp maakt een wereld van verschil bij het tillen van de platen. Zo’n toestel kan je huren, maar als je de klus niet in één dag kan afwerken, dan is kopen misschien toch de voordeligste optie. Sigrid (en Axel voor FR) Zo, dit is het type gipsplaat dat we gaan gebruiken. Hier vallen meteen twee zaken op. Ten eerste is deze plaat van het smallere type, dus makkelijker op te tillen. En ten tweede heeft deze plaat aan vier zijden een afgeschuinde kant, dus ook aan de kopse kanten. Dit is omdat dat dan makkelijker op elkaar aansluit, en ze zijn ook makkelijker te voegen. Voor de eerste plaat moeten we wel twee van die vier afgeschuinde zijden verwijderen. Waar het plafond aansluiting maakt met de muur, heb je namelijk beter een haakse zijde. Snijden, breken en bijschuren. That’s the way to go. De eerste plaat is vaak ook de plaat waar de speciallekes zich voordoen. Hier moeten we rond een dragende betonkolom werken. Goed afmeten en mooi uittekenen, en dan komt dat ook in orde. Kijk nog even hoe we dit uitzagen. Hou je zaag zo horizontaal mogelijk, om rechte lijnen te zagen. En dan helemaal verticaal om te stoppen aan het hoekpunt. Kijk. Nog eens. Horizontaal. Verticaal. En zo… Zo maak je een startpunt. De eerste plaat is de moeilijkste, maar het heeft wel veel voldoening als hij past. Schroef de plaat vast op de metalen profielen. Sigrid (en Axel voor FR) Voor het bevestigen van de platen gebruiken wij gipskartonvijzen. Deze zijn te herkennen aan de zwarte kleur. Dat komt omdat ze gefosfateerd zijn. Anders dan ander vijzen gaan deze vijzen niet roesten als ze in combinatie met pleister gebruikt worden. Voor de boor gebruiken we een boorhulpstuk. Deze zorgt ervoor dat de vijzen niet te diep in het karton geboord kunnen worden. En dus het karton niet gaat scheuren. De volgende platen kunnen nu opgehangen worden. Let er op dat de platen mooi uitgelijnd zijn. Bij het vastschroeven is er deze tip: Schroef liefst eerst het midden vast, en werk dan naar de uiteinden. Een houten latje… Dat heb je nog nodig om de aansluiting tussen twee platen te maken. De platen eindigen namelijk niet op een profiel. Door het einde van plaat, en het begin van de volgende vast te schroeven op een plankje vermijd je de platen onderling te veel gaan bewegen. En met een beetje samenwerking, ben je al snel aan de laatste plaat gekomen. Sigrid (en Axel voor FR) Deze platenlift is een enorme hulp, maar voor een plafond te steken ben je best met twee, want het is en blijft een moeilijke klus. Het voegen daarentegen kan je makkelijk alleen, en dat laat ik over aan mijn collega. Goed voegen vraagt goed materiaal. Geen oud, roestig plamuurmes dus, maar een proper, extra breed mes. Goed voegen vraagt ook een systematische aanpak. Stap één het voeggaas. Kleef dit in de naden. Let op: Enkel in de naden langs de korte zijden, want die pakken we het eerst aan. Met een voegpasta, een filler, gaan we nu die naden vullen. Je vult de naden, en dan strijk je zo veel mogelijk glad. De vulpasta gebruik je ook om de schroefgaten weg te werken. Als een schroef niet diep genoeg zit, draai die dan nog wat verder aan. Breng wat systematiek in je werk. Sla geen enkele schroef over. Na de korte zijden en de schroeven komen nu de lange zijden aan de beurt. Opnieuw eerst het gaas kleven voor je kan vullen. Waarom eerst de korte zijden en dan de lange? De afschuining aan de korte zijden is iets dieper, dus die doe je eerst. De minder diepe lange zijden doe je pas als het vulmiddel in de korte zijden gedroogd is. Neem je tijd voor het vullen en voor het glad afstrijken van de naden. Hoe vlakker het resultaat nu, hoe minder schuurwerk er zal zijn. En eigenlijk, als we dit helemaal onder de knie zouden hebben, mag er helemaal geen schuurwerk zijn achteraf. Dus: blijven strijken, jongens. Na het drogen van het vulmiddel kan je met het plamuurmes de aanzetten wegsteken. En als je alles nu perfect glad hebt gezet is er nog één ambetantigheidje. Het vulmiddel is gekrompen bij het drogen. Duuuus: *tromgeroffel* Afwerkpasta to the rescue! De afwerkpasta, ook wel finisher genoemd, gebruik je voor de tweede laag. Deze pasta is nog fijner van structuur en heeft niet die krimp. De finisher breng je aan met een breder plamuurspaan. Je breng het ook in bredere stroken aan. En als je je afvraagt: waarom niet meteen die afwerkpasta gebruiken. De afwerkpasta is alleen geschikt voor een dunne laag. De eerste laag met vulpasta is dus zeker niet overbodig. En ook voor de afwerkpasta geldt: eerst de korte naden en, als die droog zijn de lange naden. Het zijn dus heel wat verschillende stappen. Het vullen gaat, met de droogtijden inbegrepen, dus zeker vier dagen in beslag nemen. Of vijf, want als alles droog is, gaan we nog een klein beetje schuren. Maar niets forceren, en alles zijn tijd gunnen is wel essentieel voor een glad eindresultaat. De laaste afwerking: dat zijn de naden aan de rand. Die kitten we op met een acrylaatkit Voor het afstrijken gebruiken we dit. Een afstrijkrubber, dit levert een strakker resultaat op dan een afstrijklepel of een vinger. En daarmee is het plafond klaar voor de verdere afwerking. Sigrid (en Axel voor FR) Kijk ook zeker naar het derde deel, want daar vertellen we onder meer het verhaal van de verlichting.