In de vorige aflevering werkten we de wand in de douchekamer waterdicht af.

We gebruikten daarvoor een micromortel die een ruwe betonlook aan de douche geeft. Die moest in verschillende lagen aangebracht worden.

In deze aflevering worden de binnendeuren in de woning gemonteerd.

Om tegemoet te komen aan de noden van elke ruimte kiezen we uiteindelijk voor een combinatie van schuifdeuren, pivotdeuren en kaderloze deuren.
We laten deze werken uitvoeren door gespecialiseerde plaatsers en willen hierop niet besparen, zo zijn we zeker van een perfect resultaat.

Met de binnendeuren willen we de strakke en eigentijdse uitstraling van onze woning behouden.

Ze worden daarom op maat gemaakt en afgestemd op de ruimte waarin ze moeten komen.

Aangezien alle deuropeningen en kamers hun eigen specifieke kenmerken hebben, wordt het uiteindelijk een combinatie van verschillende soorten deuren.

Waar we in een open-toestand onzichtbare deuren willen, die de openheid van de ruimte niet aantasten wordt geopteerd voor schuifdeuren.

Die kunnen geopend en gesloten worden door middel van rails in het plafond. De installateur kwam hiervoor een tijd geleden langs, zodat de rails al ter plaatse zaten voor we aan de afwerkingsfase van de woning begonnen.

Ons plafondniveau is al gekend, dus kunnen de plaatsers zich daarop baseren om de hoogte voor het profiel te bepalen.

Met een laser wordt het niveau uitgezet, zodat ze zich bij de montage op deze referentielijn kunnen baseren.
Om de rails aan het bestaande plafond te kunnen monteren, worden bevestigingsblokjes opgehangen.

Aan deze blokken kunnen ze dan een extra pasblok bevestigen, die ze perfect op de juiste hoogte positioneren.

Voor het profiel nu effectief kan worden gemonteerd, moet er nog voorgeboord worden op de plaatsen waar ze de bevestiging aan het plafond zullen voorzien.

Dit om makkelijk te kunnen vastschroeven én zodat de schroeven zouden verzonken zitten in de gleuf. Want het is belangrijk dat de schroefkoppen niet in de weg zitten van de rollen die de deur moeten verplaatsen.
De correcte hoogte is met de geplaatste kaleerblokken gekend, dus positioneren ze de laser nu in lijn met de muur, zodat het profiel ook mooi parallel ermee zou hangen.

Eens het profiel zo vasthangt aan het plafond en de correctie positie is gecontroleerd, dan wordt de bevestiging nog verstevigd.

Er worden extra schroeven ingedraaid én ook meer steunpunten voorzien, zodat het profiel zoals voorgeschreven elke 50 à 60 cm aan het plafond vasthangt. Op die manier is het geheel zeker stevig en voorkom je dat het profiel zou gaan doorhangen.
Het monteren van de rails voor de schuifdeuren op de tweede verdieping gaat een stuk vlotter.

Doordat we daar met een houten dakconstructie zitten, die relatief vlak en op niveau is, hoeven ze enkel de positie van de deur te bepalen aan de hand van het plan, voor te boren en vast te schroeven in de draagbalken.
Uiteraard wordt het gewenste niveau nog steeds uitgezet met de laser ter controle, zodat alle deuren op de verdieping zeker even hoog hangen en er kan bijgepast worden, waar nodig.
Eens de rails er allemaal hangen, zijn de voorbereidingen getroffen om de schuifdeuren uiteindelijk te kunnen installeren.

Alles werd hiervoor opgemeten en de deuren werden op maat gemaakt.

Wat we zelf nog konden doen was de deuren al behandelen. Na het ontstoffen brachten we een synthetische primer aan. Die dicht het hout en zorgt voor minder vezels in je deuren, waardoor die makkelijker op te schuren zijn.

Na het schuren werd dan een eerste verflaag aangebracht. Na uitdroging werd die opnieuw opgeschuurd en bedekt met een tweede laag verf.
Om een deur aan rollen in de rails te kunnen vasthaken moeten er geleiders in het deurpaneel bevestigd worden.

In de kopse kanten van de deuren werden al uitsparingen voorzien, maar daar moet nu nog een aluminium profiel komen. Dit zal zorgen voor een vlot open en dicht schuiven.
De kant waar de breedste groef zit, moet bovenaan komen, want daarin moet het rolsysteem kunnen bewegen.

De dunste gleuf positioneer je onderaan, want die dient enkel om de geleider in de vloer te begeleiden.
De monteurs meten eerst de breedte van de deur op zodat ze het te plaatsen profiel op maat kunnen slijpen.
Het profiel wordt iets korter dan de breedte van de deur gemaakt, want er moet aan weerszijden nog een rubberen afdekkapje op kunnen.
Die eindstukken worden er voor de montage tijdelijk op gestoken, zodat ze de aluminium geleider perfect gelijk met de deur kunnen uitlijnen.
De bevestiging aan de deur zelf gebeurt met montagelijm en schroeven, via de voorgefreesde gaten in het profiel.
Eens de mechanische bevestiging een feit is, mogen de afdekkapjes er weer af, tot de installatie volledig afgerond is.
In de onderste gleuf van de deur hoeft de geleider enkel gekit en niet geschroefd te worden, want daar komt geen extra belasting op het aluminium profiel.
De rollen, die de deur moeten voortbewegen, zijn voorzien van een soft close systeem. Dit remt de deur af bij het openen of sluiten, zodat dit zachtjes en niet bruusk gebeurt.

Deze soft close-optie moet wel al geactiveerd worden op de rollen vóór je die in de deurrail steekt.
Het soft close systeem is voorzien aan weerszijden van de deur, voor zowel het openen als sluiten.
Als de rollen zo klaar zitten in de rails, kan de deur er aan opgehangen worden.

De plaatsers maken hiervoor gebruik van een montage- of luchtkussen met een pompje, waarmee ze de deur naar boven kunnen brengen om de koppelstukken zo makkelijk in de deurgroef te kunnen haken.

Dit doen ze aan weerszijden van de deur.
De positie van de rollen wordt afgemeten en vastgezet, zodat ze aan beide kanten even ver van het uiteinde zitten. Hierbij moet er wel aandacht besteed worden aan het soft close systeem, zodat die genoeg ruimte heeft om correct te kunnen werken.
Het belangrijkste wat dan nog rest is de volledige deur af te regelen, te beginnen met de juiste hoogte te bepalen.

De speling met de vloer moet minstens 0,9 cm zijn. Dit is nodig om een goeie ventilatie te hebben in de woning en is zo voorgeschreven in het EPB-verslag.
Uiteraard moet bij dit afregelen ook rekening gehouden worden met de verticale stand van de deur, want die moet mooi loodrecht hangen.
Maar de vloerspeling mag niet té groot zijn, zodat de deur nog over het geleiderblokje haakt, dat nog op de vloer gemonteerd zal worden.

Dit is nodig om de deur ook onderaan in de goeie richting te begeleiden, zodat die niet zou gaan wapperen.
Dit blokje moet zo op de vloer gepositioneerd worden dat het zowel in volledig open als gesloten toestand van de deur steun biedt, maar niet zichtbaar is…

De deur zelf is ongeveer 4 cm breder dan de deuropening, waardoor zo’n overlap steeds mogelijk is.
Eens de juiste positie en de boorgaten afgetekend zijn op de vloer, kunnen de uitsparingen gemaakt worden.

Om onze natuursteentegels niet te beschadigen wordt een diamantboor gebruikt, die voorkomt dat de tegel zou barsten.

De gaten hoeven ook niet diep gemaakt te worden, waardoor er geen gevaar is om de onderliggende vloerverwarming te beschadigen.
Met pluggen en schroeven fixeren ze deze geleider ten slotte op de vloer.
Het enige wat nu nog moet gebeuren is de montage van het handvat.

In de deur werd hiervoor al een uitsparing voorzien, waar de gekozen G-greep in past.

Achteraan is die voorzien van een vin, voor een goeie bevestiging. Daarvoor wordt ter plaatse nog een extra sleuf afgetekend en ingezaagd.
Eens dit op punt staat kan de greep uiteindelijk met montagelijm in de uitsparing vastgezet worden.

Met een rubberen hamer klopt de installateur het handvat in de sleuf, zodat het mooi in lijn met de deur zit.
Opdat de soft close van de deur nu effectief zou werken, moet als laatste nog een extra activator gemonteerd worden. Dit zal ervoor zorgen dat het soft close systeem geactiveerd wordt, eens de rollen daar passeren.

Daarvoor moeten ze het stukje op exact de juiste plaats zetten, zodat de deur op het juiste moment zacht zal sluiten.
Is dit in orde, dan kunnen de rubberen afdekkapjes op de profielen teruggestoken worden en is de deur afgewerkt.
Voor alle andere schuifdeuren is de werkwijze nu precies dezelfde.

De deurbladen zelf bestaan trouwens uit 2 MDF-panelen met een massieve houten lat tussen. Zo krijg je een stevige, strakke, maar toch niet te zware deur, die mits een goeie montage vlotjes open en dicht schuift én zachtjes sluit.

De deurrails zelf zijn zo ontworpen dat het plafond netjes tot ertegen kan afgewerkt worden, waardoor we een subtiele schaduwgroef in ons plafond bekomen.

Aan de wasruimte bij de achterdeur plaatsen we een blokdeur.

Daarbij ligt het deurblad in lijn met het deurkader, dat heel dun is. Het gaat dus om een eenvoudig, maar strak en minimalistisch concept waarbij de contour van de deur subtiel benadrukt wordt.
Om deze deur te plaatsen kan vertrokken worden van de deuropening zoals die is, er moeten dus geen bijkomende voorbereidingen getroffen worden.
De montage van de deur start met de plaatsing van het blokkader.

Deze houten omlijsting wordt eerst aangepast naar onze op maat gemaakte deur en wordt dan in elkaar gestoken.
Daarna wordt de beschikbare deuropening opgemeten zodat ze weten waar de deur moet gepositioneerd worden. Idealiter is er een paar centimeter speling om de deur centraal in de opening te kunnen plaatsen.
Aan de scharnierkant passen ze dan blokjes uit tegen de muur die perfect loodrecht en in één lijn staan.

Dit om een perfecte basis te hebben om het deurblad aan op te hangen.

Die pasblokjes worden ter hoogte van waar de scharnieren zitten aan de muur bevestigd, zo heeft de deur op die punten – waar het meeste gewicht aan komt – voldoende steun.
Ook aan de andere kant worden nog een aantal bevestigingsblokjes voorzien, maar die dienen nog niet uitgepast te worden.
Dan kan het deurkader in de opening gestoken worden. De uitgepaste scharnierkant dient hierbij als referentie.

Indien nodig worden daar nog wat extra bevestigingsblokken toegevoegd om het verschil uit te passen, zodat het kader ongeveer in het midden van de opening gepositioneerd staat.
Het kader, én de deur, dienen in lijn met de muur te staan, dus wordt hier meteen ook rekening mee gehouden.
Staat alles goed, dan kan het deurkader aan de scharnierkant definitief bevestigd worden. Het is uiteraard belangrijk dat dit perfect in alle richtingen recht staat, want dit zal bepalen hoe je deur in de opening zal zitten.
De scharnieren worden meteen ook in de omlijsting bevestigd. De uitsparingen hiervoor werden tijdens de fabricage al in het hout gefreesd, waardoor dit dus een fluitje van een cent is.

De positie is zo al gekend, het enige waar moet op gelet worden, is dat de richting van de scharnieren correct is.
Op die scharnieren kan dan het deurblad, waarin er eveneens uitsparingen voorgefreesd zijn, gehaakt worden.

Ze gebruiken hiervoor opnieuw een luchtkussen, zodat ze de deur makkelijk tot op de juiste hoogte kunnen brengen om goed te kunnen vastschroeven.
Eens de deur op zijn plaats hangt, kunnen ze de rest van het blokkader bijregelen zodat het geheel mooi op de het deurblad aansluit.

Bovenaan wordt het kader vastgeklemd met spieën, zodat ze de slotkant van het kader grondig kunnen bijpassen tot de naad mooi parallel loopt… en het deurblad en de omlijsting ook in één vlak liggen.
Ook de scharnieren zelf worden nog wat bijgeregeld, zodat de naad met het deurkader aan weerszijden even breed is en de deur dus mooi in het midden van het frame zit.
Eens ze tevreden zijn over de positie, dan wordt de speling tussen het kader en de muur uitgepast met blokjes op maat.

Zit het goed, dan kunnen ze bevestigen.

Het is wel nodig bij elk bevestigingspunt steeds opnieuw te checken of het geheel nog recht staat voor ze vastmaken.
Een drietal montagepunten is aan de slotkant voldoende.
De rest van de ruimte tussen het kader en de muur wordt opgespoten met laag expansie PU-schuim. Zo heeft de bezetter minder diepte uit te pleisteren en staat het kader nog wat extra vast.
Voor het spuiten maakt de plaatser de opening eerst wat nat, zo stopt het schuim sneller met uitzetten.
Mocht het deurkader trouwens dunner zijn, dan wordt er enkel opgespoten ter hoogte van de bevestigingspunten. Want op andere punten zou het hout bol kunnen komen te staan door de druk van het schuim.
Het handvat, dat in hetzelfde vlak van de deur zal liggen en waarvan het afdekplaatje gewoon mee kan geschilderd worden, wordt uiteindelijk nog gemonteerd én het slot wordt gestoken. Deze magneetconnectie is nodig opdat de deur netjes dicht zou blijven en niet zou openvallen.
De deur kan hier trouwens maar aan één kant opengaan. De slagplaat, die de deur moet tegenhouden, werd vooraf al in het kader verwerkt.
Het enige wat we zelf nog moeten doen, is het pleisterwerk bijwerken zodat het tegen het deurkader aansluit en we een mooi strak geheel bekomen.

Aan de andere kant van de wasruimte en in ons toilet op de eerste verdieping voorzien we een pivotdeur.

Die heeft als voordelen dat je niet aan de naastliggende muren moet bevestigen – waardoor je dus geen deurkader hebt – én je hem in 2 richtingen kan openen.
De montage van zo’n pivotdeur is in principe vrij simpel en begint met het voorzien van de bevestigingspunten voor de pivot.
Onderaan moet het bevestigingsstuk op de natuursteenvloer komen. Opnieuw wordt hiervoor een diamantboor gebruikt om de tegels niet te beschadigen. Ze boren ook maar 4 cm diep, zo zijn ze zeker dat de vloerverwarming niet geraakt wordt.
Bij het positioneren van het bevestigingsplaatje houden ze terug rekening met een centrale positie van de deur in de opening én ook de locatie waar de pivot moet komen.

Hier is 6 cm van de rand van de deur voldoende, maar de positie is in principe afhankelijk van de grootte van de deur, want hoe groter de deur, hoe verder de pivot van de rand moet zitten.
Eens het onderste bevestigingsstuk gemonteerd is, moet het bovenste pivotpunt nu recht erboven op het plafond komen.

De plaatsers maken hiervoor gebruik van een kruislijnlaser die het centrum van het plaatje perfect loodrecht op het plafond projecteert.
Maar voor ze het kunnen plaatsen, moeten ze uiteraard ook de hoogte van de deur kennen. Zowel boven- als onderaan moet er speling voorzien worden. Dit met betrekking tot de ventilatie, het kunnen bevestigen van de pivot én het spanplafond. De deur mag er niet volledig tegen zitten, want er is een kleine marge nodig tegen het doorhangen.
Eens ze de correcte maat kennen, kunnen ze het hoogteverschil met het bestaande plafond gaan uitpassen.

De kruislijnlaser blijft hierbij staan, zodat de juiste positie steeds zichtbaar is.

Op de houten latten met het juiste niveau kan dan het bevestigingsstuk voor de pivot gemonteerd worden.
Om de deur in de opening te krijgen, moet de pivot eerst ingedraaid worden. Eens de deur ter plaatse zit, moet je die dan terug uitdraaien.

Dit systeem zorgt er ook voor dat we de deur er zullen kunnen uithalen om het spanplafond te steken.
Als het deurblad dus onderaan in de bevestiging gehaakt is, kan de pivot terug uitgedraaid worden met een bijgeleverde sleutel.
Indien nodig, regelen ze de deur nog wat bij, zodat die in beide richtingen mooi open en dicht kan, zonder de muren of plinten te raken.
Op die manier bekomen we een heel praktische deur voor in onze gang, waar veel passage zal zijn tussen de garage en berging, én de keuken.

Het laatste type deur dat geplaatst wordt, is een kaderloze deur. Deze deur oogt heel strak omdat – zoals de naam het zegt – het deurkader niet zichtbaar is. De deur ligt zo in één vlak met de naastliggende muren en zorgt voor een subtiele én moderne uitstraling.
We vertrekken opnieuw vanaf de ruwe deuropening. In principe hoeven de muren zelfs nog niet bezet te zijn, want het pleisterwerk dient toch aan te sluiten tot tegen het deurprofiel.
Dit deurprofiel, dat het kader vormt voor de deur, moet eerst gemonteerd worden. Aangezien het hier om een plafondhoge deur gaat, is er bovenaan geen lat die de breedte van de deur aangeeft. Daarom zijn er op maat gemaakte afstandshouders voorhanden waarmee we de breedte van onze deur kunnen nabootsen.
Op die manier kunnen we de profielen op de juiste breedte in het deurgat monteren zonder dat we de deur nodig hebben, want die wordt pas achteraf ter plaatse gestoken.
De plaatser controleert eerst of de zijprofielen de juiste maat hebben, voor hij de afstandshouders erop monteert.
Deze afstandshouders zorgen ervoor dat de deuropening 6 mm breder is dan de deur zelf, zodat er aan weerszijden 3 mm speling is.
Is dit gebeurd, dan kan hij de profielen in de deuropening gaan zetten.

Maar voor hij ze aan de muren fixeert, moet hij uiteraard de correcte positie bepalen. Want ze moeten in één lijn liggen met de muur en moeten natuurlijk ook loodrecht en waterpas zitten. Daarnaast moet het profiel zo goed mogelijk tegen het plafond aansluiten, zodat de naad tussen deur en plafond niet te groot is.
Daarna kan alles vastgeschroefd worden aan de muur.

De bevestigingsgaten werden hier nog niet voorgefreesd in de profielen, omdat de installateur zo zelf ter plaatse de meest goeie bevestigingspunten qua ondergrond kan kiezen. Bij een muur in snelbouwstenen is dit bijvoorbeeld in de voegen.
De ruimte tussen de muur en het profiel moet uiteraard opnieuw bijgepast worden met kaleerblokjes.

Dit is bij elk montagepunt nodig, omdat het profiel daar voldoende steun moet hebben en je het bij het schroeven niet krom zou trekken.
Een bevestiging ter hoogte van elk scharnier is in principe voldoende, maar meer kan natuurlijk geen kwaad.

Zeker bij zo’n plafondhoge deur is een tweede bevestigingspunt bij het bovenste scharnier zeker aangewezen, omdat daar het meeste gewicht komt.
Een voortdurende controle van de positie van de profielen, blijft natuurlijk nodig, omdat de deur zowel verticaal als in de diepte recht moet zijn.
Ook hier wordt de ruimte tussen het deurkader en de zijmuren nog opgespoten zodat de opening volledig gevuld is en kan uitharden vooraleer de afwerkende pleisterwerken gebeuren.
Pas als het geheel voldoende uitgehard is, mogen de afstandshouders verwijderd worden en mag de deur opgehangen worden.

Zowel in de deur als in de aluminium profielen zijn hiervoor al de nodige uitsparingen voorzien, om de scharnieren vlot te kunnen monteren.
Als het deurblad via de scharnieren aan het kader bevestigd is, en alles is bijgeregeld, worden er nog afdekkapjes op de scharnieren geplaatst voor een strakke afwerking.
En eens ook het pleisterwerk tot tegen het aluminium frame doorgetrokken is, zijn zowel de slagplaat als scharnieren in de muur ‘verborgen’ en bekomen we een moderne vlakwandige deur met onzichtbaar kader.

We lieten deze werken uitvoeren door vakmensen om zeker te zijn van een perfect resultaat waardoor we niet konden besparen.

Ons totaal bespaarde bedrag blijft dus voorlopig staan op 91.230 euro.

In de volgende aflevering gaan we een aantal maatkasten in onze woning installeren.

We doen de nodige opmetingen zodat we de kasten op maat online kunnen bestellen.

Eens die geleverd zijn, gaan we ze stap voor stap zelf in elkaar steken.
Wil je Het zelfbouwhuis herbekijken? Surf dan naar www.dobbit.be!